Dagelijks werken de partners van het NPRZ om het op Zuid beter te maken voor de huidige en nieuwe bewoners. Deze serie portretteert de mensen die werken aan een sterker Zuid. Deze keer: Diana Arnaud, sociaal beheerder bij Woonbron die VVE’s de leefbaarheid in Carnisse wil vergroten door overlast en woonfraude aan te pakken. ''Carnisse is een groene wijk en heeft tal van voorzieningen op loopafstand. Heel veel mensen willen hier wonen".
Diana Arnaud drinkt een cappuccino in de ontmoetingsruimte van de Nancy Zeelenbergflat in Carnisse. Jarenlang was dit gebouw eigendom van Humanitas, tot woningcorporatie Woonbron het overnam. Sinds 2014 is Carnisse ‘haar wijk’, waar ze als sociaal beheerder bij Woonbron de leefbaarheid probeert te vergroten. ‘Dat doen we bij Woonbron onder meer door woningen aan te kopen,’ vertelt ze. ‘In veel gevallen kopen we maar één of twee portiekwoningen in een gebouw, puur om invloed uit te kunnen oefenen op de VVE’s. Dat is nodig, want veel VVE’s lopen achter in het onderhoud van hun panden. We zien balkons die niet in orde zijn. Verrotte kozijnen. Kapotte daken. Vochtproblematiek. Vaak is de VVE-bijdrage veel te laag om alle problemen aan te pakken en wordt het ene gat met het andere gedicht. Wij proberen dan, stapje voor stapje, zo’n VVE weer naar een gezond niveau te krijgen.’
Op huisbezoek
Carnisse is een wijk in Charlois, die rond de tweede wereldoorlog werd gebouwd, met veel twee- en driekamer portiekwoningen. Van de 6000 woningen, zijn er 455 in bezit van Woonbron. Een deel daarvan wordt verhuurd (160 woningen), een deel is verkocht (295) met een erfpachtconstructie: als de bewoners willen verhuizen, verkopen ze de woning terug aan Woonbron. Arnaud heeft veel contact met huurders en kopers. Bijvoorbeeld als er sprake is van betalingsachterstanden of overlast. Bij huurschuld gaat ze het gesprek aan: ‘Er staat een bedrag open, hoe gaan we daar mee om?’ Er zijn tal van redenen waarom mensen niet betalen, vertelt ze. ‘Iemand is zijn baan kwijtgeraakt, bijvoorbeeld. Maar het komt ook voor dat mensen gewoon niet met geld om kunnen gaan. Dan krijg je te horen: ik ben net op vakantie geweest, ik heb het nu niet.’ Arnaud denkt mee, maar laat zich niet wegsturen met smoesjes. ‘Met ‘ik kijk wel effe’ neem ik geen genoegen. Ik vraag: wat wordt het plan?’
Doordat ze veel achter de voordeur komt, heeft ze een goed beeld van de problematiek in Carnisse. ‘Het is een wijk waar veel bewoners het hoofd maar net boven water houden,’ vertelt ze. ‘Mensen zijn bezig met overleven.’
Illegale praktijken
Huurders, maar ook kopers van Woonbronwoningen hebben zelfbewoningsplicht. Dat betekent dat alleen zijzelf in de woning mogen wonen en deze niet mogen onderverhuren. Wie dat wel doet, pleegt woonfraude. ‘Wij dagen iemand dan voor de rechter wegens contractbreuk,’ aldus Arnaud, die trouwens wel onderscheid maakt in situaties: ‘Er is een verschil tussen een eigenaar die voor een half jaar naar Australië gaat en zijn broer zo lang in zijn woning laat wonen, en de huisjesmelker die acht Polen op matrassen in de woonkamer laat slapen en aan elk van hen 200 euro per maand vraagt. Dat laatste is pure uitbuiting.’
Vaak wordt woonfraude ontdekt, doordat omwonenden melding maken van overlast. ‘Dan gaan wij een kijkje nemen. Soms tref je dan inderdaad acht Polen aan. Maar soms is het ook maar één persoon die in zijn eentje enorme herrie maakt. Afhankelijk van de ernst van de situatie schakel ik buurtbemiddeling in, de wijkagent of de overlastcoördinator. De samenwerking met de partners in de wijk is cruciaal bij het aanpakken van overlast in welke vorm dan ook. We hebben ook weleens drugs of prostitutie aangetroffen in een pand. Dat leidde tot een burgemeestersluiting: de huurovereenkomst wordt dan per direct ontbonden. Bij eigenaren wordt de erfpacht opgezegd.’
Samenvoegen
Om de wijk een upgrade te geven, wil gemeente Rotterdam graag nieuwe publieksgroepen naar Carnissse trekken. Woonbron speelt hier een belangrijke rol in. Zo probeert de woningcorporatie woningen te verwerven aan de Urkersingel, om de locatie na sloop over te dragen aan de gemeente, die op deze plek nieuwbouw wil laten realiseren.
Ook werkt Woonbron aan een plan om bestaande appartementen in de eilandenbuurt samen te voegen. ‘Hiermee hopen we een ander publiek naar de wijk te trekken, die een iets ruimere portemonnee heeft. Dat zal het onderhoud van de panden ten goede komen, en daarmee de uitstraling van heel de wijk.’
Of er belangstelling is voor die grotere woningen? Daar twijfelt Arnaud niet aan: ‘Carnisse is een groene wijk en heeft tal van voorzieningen op loopafstand: winkelcentrum Zuidplein, Ahoy, het Zuiderpark. Heel veel mensen willen hier wonen. Er is alleen een tekort aan ruimere woningen.’
Voor bestaande woningen die Woonbron aanbiedt op woonnet Rijnmond, is de belangstelling in de regel enorm. Arnaud: ‘We organiseren kennismakingsdagen om aspirant-huurders aan te trekken die in de wijk passen. Daar komen soms wel honderd mensen op af.’ Wat ze bedoelt met huurders die in de wijk passen? ‘Carnisse valt onder de Rotterdamwet, die bepaalt dat we alleen mogen verhuren aan mensen die ófwel inkomsten hebben uit een baan of pensioen óf al langer dan zes jaar staan ingeschreven in Rotterdam. Hiermee proberen we te sturen op publiek dat bijdraagt aan een betere leefbaarheid in de wijk.’
In de lift
Arnaud hoopt dat Carnisse door alle inspanningen een lift krijgt, die goed is voor alle bewoners. Niet alleen de nieuwe groepen die ze wil aantrekken, maar ook de senioren, die al veel langer in Carnisse wonen. ‘Veel ouderen wonen hier in een appartement op drie hoog, en komen nauwelijks buiten. Op de Nancy Zeelenberg, waar we nu zitten, na, is er voor hen nauwelijks passende huisvesting, waardoor het moeilijk is om de switch te maken van hun huidige appartement naar een seniorenwoning. Daar willen we heel graag verandering in brengen.’
Arnaud drinkt haar koffie op. Er is werk aan de winkel.